Koetjes & kalfjes (7)

Nieuwsgierig geworden? Stuur mij een bericht!

Contactgegevens:

Krista Bonekamp
Life & Loopbaancoaching

Grotenkampstede 154
8171 JK Vaassen
06-46808276

info@kristabonekamp.nl

KvK nummer: 75461218
BTW nummer: 100665366B01

Volg mij op Instagram!

Vroeger als ik ziek was werd ik gepamperd thuis. M

Vroeger als ik ziek was werd ik gepamperd thuis. Mijn moeder is extreem zorgzaam en stond voor me klaar met fruithapjes en thee. Ik mocht op de bank met een dekentje, de hele dag tekenfilmpjes kijken en kreeg volledig de ruimte om écht ziek te zijn.

Ik vond het als puber wel eens irritant hoor, dat ik wéér moest temperaturen -ja, echt-, of wéér naar de huisarts moest omdat ik keelpijn had. Oké, oké, niet alleen als puber, ook als volwassene betrek ik mijn moeder er niet altijd meer bij omdat ze zich gewoonweg teveel zorgen maakt. En ik ben tenslotte volwassen en geen kind meer.

Dat gezegd hebbende, kwam ik vanmorgen tot een inzicht. Een waardevol inzicht, het kan door de koorts komen, door mijn ietwat melancholische humeur, omdat ik zo spuug klaar ben met dit C virus, maar ik kwam tot een eureka moment.

Mijn moeder is namelijk de enige persoon tegen wie ik zeg: ik voel me ziek. Zonder bagatelliseren, zonder stoerdoenerij. Zonder het gevoel te hebben dat ik zeur of dram. Want door de jaren heen ben ik zo gewend geraakt aan de -‘We gaan er niet dood aan, dus zeur niet’ en de ‘Je hebt nu al meerdere malen gezegd dat je je niet lekker voelt, dus nu weten we het wel’- mentaliteit, dat ik compleet ben afgestompt. Ik wil vandaag namelijk de hele dag door zuchten en steunen, en ik weet dat dit geen sociaal gewenst gedrag is, maar mag ik ook eens.

We leven in een maatschappij waar misschien wel weinig ruimte is om te voelen wat je ècht voelt, mits het positief is, dan schreeuwen we het graag van de daken. Nou ik niet; ik voel me kut, lig op bed met wederom het Coronavirus aan mijn zijde. Ik heb koorts, ik zweet mijn bed uit, mijn hoofd doet pijn, en ik slaap al een aantal nachten amper.
Kut en klote.

En heus, het zal vast weer goed komen met mij. En heus kan het altijd erger. Maar ik wil gewoon eens eerlijk kunnen zeggen wat ik voel, zonder mezelf direct een zeur te vinden. Zo.

ps. fruitbakje op de foto is zojuist gebracht door mijn moeder.

Het waren me tijden hoor, die jaren ‘90. DJ Paul

Het waren me tijden hoor, die jaren ‘90. DJ Paul Elstak, bomberjacks, gameboys en naveltruitjes. Gympen met plateauzolen -ik lieg niet- ,furby’s en dansles. Stijldansles.

Ik was een jaar of 15 en ging samen met nog twee vriendinnen op dansles in Apeldoorn. Waarom? Ik heb serieus echt geen enkel idee. Misschien moet ik het nog eens aan mijn moeder vragen, maar ik verwacht een antwoord in de trant van: ‘Ja, zo ging dat vroeger’. Of; ‘Ja, dat hoorde.’

Nou in ieder geval, wilde ik volgens mij zelf ook wel. Dansles was hip. Mijn broer ging mij voor, en over het algemeen vond ik alles wat mijn broer deed wel cool. Zo ook dansles. De cha-cha-cha hè? Niet streetdance ofzo.

Als ik eraan terugdenk voel ik vooral intense ongemak. Als onzekere puber dansen met een wildvreemde jongen. Want dat was uiteindelijk wel de bedoeling, man en vrouw danste samen. Met een vriendin kon wel, maar dat was dan net weer niet cool genoeg.

Dus daar zaten mijn vriendinnen en ik, gedwee op een bankje te wachten tot een jongen ons zou vragen om te dansen. Zenuwslopend moment.
Ik was zo groen als gras, en had door de zenuwen geen idee hoe ik mij moest gedragen. Dus ik deed onhandig, vermeed oogcontact, en speelde hard to get. Maar ondertussen deed ik schietgebedjes, -kies mij, kies mij, kies mij.- En dan die golf van opluchting als je werd gekozen, alsof je de uitverkorene was. Een streling voor je ego.

Zucht, die -niet altijd zo hele- goeie ouwe tijd.

Een slechte nacht, te laat wakker worden, direct ‘aan’ moeten staan, een blaffende pup, met je sok in plas staan, chagrijnige kinderen, -waarschijnlijk zelfprojectie- en de koffiemelk op. Een opsomming van mijn ochtendhumeur-ochtend. Zo’n ochtend waarbij alles zwaar en ellendig voelt. Een eenzaam gevoel wel. Ik val uit tegen de kinderen en hond en voel me -naast dat ochtendhumeur- ook nog eens een waardeloze moeder. Top. Hopelijk herkenbaar dit bovenstaande.

Nu kan ik allerlei oplossingen bedenken hoe je weer zo snel mogelijk je eigen vrolijke zelf wordt. Ik ben coach notabene, hop fixen die handel. Vijf minuten op de wc mediteren bijvoorbeeld. Jezelf insprayen met rustgevende lavendel spray. Tot 10, of 20, of 50 tellen. Koffiebonen stampen en opsnuiven.

Want ja, je wilt je zo snel mogelijk blij, energiek en opgewekt voelen. Dat doe je het liefst 365 dagen in het jaar. 24 uur per dag. Maar joh, cut yourself some slack. Je ochtendhumeur lost ooit vanzelf op. De ochtend duurt tenslotte maar tot 12.00 uur.

Zit het uit.

Op de markt haal ik de eerste kerstboompjes voor b

Op de markt haal ik de eerste kerstboompjes voor buiten en takken met rode besjes. Bij de Hema koop ik tientallen kaarsen. Ik hou intens van het kneuterige. Alsof ik de donkere grauwe dagen compenseer met gezelligheid in huis. Ik word ook huiselijker, lekker comfortabel in mijn cocon. Binnen warm en buiten guur.

Ik probeer nieuwe recepten uit, winterkost en ik bak meer. Pak er weer eens een boek bij, en laat de tv uit. En als ik het helemaal bont wil maken, doe ik Skyradio aan. Niemand is ooit slechter geworden van kerstmuziek.

Kortom; I love it.

•Ted• Slapeloze nachten, zindelijk maken, sow

•Ted•
Slapeloze nachten, zindelijk maken, sowieso álles nog moeten leren, ik heb het weer zwaar onderschat. Ik denk ook dat alleen hondeneigenaren dit kunnen snappen. Alles draait gewoonweg even om die pup, investeren en later weer je vruchten ervan kunnen plukken.

Maar laten we wel wezen; dit mormel heeft ons hart gestolen.❤️ Ze geeft ons weer de nodige beweging en structuur. En het is hartverwarmend om te zien hoe Sam en Jop met haar omgaan. Geduldig en liefdevol. Zonder klagen dweilen als ze heeft geplast, haar scherpe tandjes doorstaan en de nodige uurtjes ‘oppassen.’ Spelen, donderjagen en vol trots laten zien aan vrienden en vriendinnen.

En zie haar hier staan, 1 oor omhoog -de 2e zal niet lang op zich laten wachten- nieuwsgierig naar de wereld. Wat zijn we blij met haar!

Al weken ben ik bezig met mijn website. Versie 2.0

Al weken ben ik bezig met mijn website. Versie 2.0.
Er is namelijk best veel veranderd het afgelopen jaar, in mij als mens èn in mijn bedrijf.

En zo staar ik nu redelijk inspiratieloos naar mijn website. Voor ‘koetjes & kalfjes’ wil ik ‘m graag behouden. En ook voor het geven van teamcoaching en trainingen. Maar ik moet er flink met de bezem door, want meine liebe, wat een onzin heb ik op website 1.0 staan. Schreeuwerige leuzen en mooie beloftes, precies zoals ik heb geleerd in marketingland.

Druk op de pijnpunten van je klant, en laat zien hoe het ook anders kan! Het liefst met een sausje van eigen succesvolle levenservaringen.

Maar ik kan jou niet veranderen, jíj kan jezelf veranderen. En dat is hartstikke lastig mede dankzij neurale paden, overtuigingen en de maatschappij. Waar ik dan weer het nodige van weet, en zo kan ik je handvatten geven. Maar het daadwerkelijk doen, stappen zetten, in actie komen, dat kan alleen jij.

‘God, het leven is soms een gigantische chaos. We doen allemaal maar wat.’
Kan ik dit dan als leus op mijn website zetten? Of iets in de trant van: ‘Ik kan je geen gouden bergen beloven, maar laten we er samen eens over praten.’

Het bekt niet zo lekker hè? Het is geen sexy boodschap, niet wat je wilt horen. Het moet het liefst makkelijk en snel opgelost worden.
Maar wat we vergeten is dat de meeste issues universeel zijn, ze zijn (meestal) niet zeldzaam of uniek. We praten er alleen liever niet openlijk over.

Dus 1 voor 1 wis ik de catchy teksten van mijn pagina. Backspace door het gezwam. Website 2.0 wordt gewoon rauwe eerlijkheid. Wil jij iets veranderen? Doe dat dan.

ps. Ik ga meer schrijven over maatschappelijke topics zoals feminisme, racisme en validisme. Niet als expert of allesweter, maar ik moet ergens gaan beginnen. Dus heb je daar nou niet zo’n zin in? Ontvolg me gerust, no hard feelings.❤️

Volg mij op Instagram