Kijk hieronder voor mijn aanbod! (9)

De eerste stap zet je in beweging.

Contactgegevens:

Krista Bonekamp
Life & Loopbaancoaching

Grotenkampstede 154
8171 JK Vaassen
06-46808276

info@kristabonekamp.nl

KvK nummer: 75461218
BTW nummer: 100665366B01

Volg mij op Instagram!

Het was een zaterdagmiddag, ik weet het nog als de

Het was een zaterdagmiddag, ik weet het nog als de dag van gisteren.
Ik was bezig met mijn doelloze rondje scrollen op mijn telefoon.
Het eindigde op Facebook.
En plots landde mijn oog op een gesponsord artikel van een bekend tijdschrift.

‘Wees geen zeikwijf in je relatie, zó pak je het aan.’

En echt; ik snap dat dit een pakkende titel is. Mijn nieuwsgierigheid wordt ook getriggerd.
Ergens moet het grappig zijn misschien.
Maar het is niet om te lachen, het is om te janken.

Van dit soort artikelen gaan mijn haren overeind staan.
Ik lees de tips; slik je woorden in,
ga geen strijd aan, pick your battles.

Het is alsof ik een opvoedkundig artikel lees; ‘Hoe te dealen met je peuter.’ Maar niks is minder waar. We hebben het over een volwassen relatie.

Het maakt mij kwaad. Niet alleen omdat ik het kwetsend vind, of omdat ik vind dat deze onzin maar eens afgelopen moet zijn. Het maakt me kwaad omdat mijn dochter dit ooit gaat lezen en misschien wel gaat geloven.

Zeg jij je mening? Wees niet zo’n zeikwijf.
Kun je niet lachen om deze seksistische grap, wees niet zo’n zeikwijf.
Kom op zeg, niet zo preuts, wees niet zo’n zeikwijf.
Je grenzen aangeven? OMG, wees niet zo’n zeikwijf.

Hou het nou eens gezellig. Ja, ook als je overloopt van frustratie. Wees niet zo’n zeikwijf.

Zucht. Diepe, diepe zucht.

Wij menschen zijn gewoontedieren, daar gedijen wij

Wij menschen zijn gewoontedieren, daar gedijen wij goed op.
Vaste routines en dagelijks terugkerende gewoontes.
En dat is niet voor niks.
Ons brein pleit voor energiebesparing, en de automatische piloot helpt hierbij.

Het zal je vast niet ontgaan zijn dat ik afgelopen week meedeed met de Helweek. Ik weet het, ik heb jullie ermee om de oren geslagen, omdat ik er vol van zat.
Vol in mijn hoofd en vol in mijn hart, want wát was het gewéldig.

Maar het was ook een week waarin mijn brein compleet van het padje was.

Want holy shit; het was redelijk uit mijn comfortabele zone en vooral uit mijn comfortabele bed ook. Want de wekker ging een week lang om 4.45 uur en donderdagnacht was er zelfs helemaal geen slaap. Dagelijks 1 uur sporten en lezingen volgen van de meest inspirerende mensen. Verbinding voelen terwijl we allemaal thuis zitten, maar dan wel in hetzelfde schuitje.

‘Ondoordacht, impulsief, doorgeslagen, dom en onbegrijpelijk.’ Ik hoorde het allemaal.
En ik begrijp het, dit soort acties geven een reactie.

Maar ik hou ervan om even flink ‘aan’ gezet te worden.
Een kick krijgen van andere keuzes maken dan je gewend bent. Weerstand voelen in iedere vezel van je lijf.

En weet je? Ik leef nog.

Hoera! Mijn eerste ‘reel’ gemaakt! 🥳

Hoera! Mijn eerste ‘reel’ gemaakt! 🥳

De kapper is de uitgelezen plek om over koetjes en

De kapper is de uitgelezen plek om over koetjes en kalfjes te praten.
Smalltalk, ik heb het altijd heerlijk gevonden. Gewoon even kletsen.
Over het weer.
Over mijn beroep.
Over corona.
Oppervlakkig en veilig.
En saai ook wel. 😴

Ik kan lullen als Brugman. Ik ben toegankelijk en breek snel het ijs.
Maar ja, smalltalk voedt de ziel niet.

Ik voel steeds meer en meer behoefte aan diepgang. Ik wil nieuwsgierig zijn, kunnen leren van andermans visies. Zonder oordeel van goed of fout.
Verdiepende vragen kunnen stellen, dwars door het ongemak heen.
Ik wil ‘schoon’ kunnen luisteren naar een ander, zonder míj́n visie door zijn of haar strot te duwen.

En zo las ik dit boek.
‘Socrates op sneakers’ van Elke Wiss.

‘Een boek voor dappere denkers. Voor mensen die durven twijfelen, die willen onderzoeken in plaats van zeker weten. Voor mensen die de moed hebben het niet meteen uit te roepen, maar eerst te zwijgen...’

En dát, lieve mensen, is de reden dat ik 7 april start met een jaaropleiding filosofie. 🥳

I’ll keep you posted!

Pfff, moet je haar horen opscheppen. Ze zit wel vo

Pfff, moet je haar horen opscheppen.
Ze zit wel vol van zichzelf, zó arrogant.
Wat een enorme naaldhakken draagt ze, en die rood gestifte lippen...
het lijkt wel een vrouw van lichte zeden.

En moet je haar zien, wat een grijze muis.
Ze mag wel wat meer tijd aan haar uiterlijk besteden.
Kom op, verslons je niet zo.
Jemig, je zou als man maar bij zo’n vrouw thuis moeten komen.
Ze scheert zich vast ook niet.
Gatver, wat goor!

Keep your head up.
Nee, niet tè hoog die kin.
Blijf onder dat maaiveld.
Blijf beheerst, netjes en zorgzaam.
Vooral zorgzaam. Zorg voor alles en iedereen.

Vergeet niet aan je carrière te werken, je bent tenslotte een vrouw in 2021.
Fulltime werken? Dat kan niet hoor.
Stoppen met werken? Wat suf.

Blijf binnen de lijntjes, hou je aan de norm.
Val niet teveel op, bijt wel van je af.

Als we nou eens zouden stoppen met oordelen.
Stoppen met vergelijken.
En ervoor gaan kiezen elkaar te steunen.
Te bewonderen.
Laten we elkaar omhoog gaan helpen in een maatschappij waarin we al meer dan genoeg naar beneden gehaald worden.

Dat zou een mooi begin zijn. ❤️🔥

Natuurlijk wist ik dat dit moment ooit zou komen.

Natuurlijk wist ik dat dit moment ooit zou komen. Over een jaar of 5. Minstens.

Ik wilde er nog niet echt over nadenken.

Maar zo van de één op andere dag zat ik er middenin. Ollie werd ziek. En zieker.

En waar ik altijd als een berg tegen dit moment op zag, was de keuze nu snel gemaakt. Geen strijd, geen stress en geen pijn.

Op zijn eigen plekje, met mijn hand kroelend achter zijn oor, is Ollie gistermiddag rustig ingeslapen.

Doei mattie.
Wat is er ongelofelijk van je gehouden en wat gaan we jou ongelofelijk missen. ❤️

Volg mij op Instagram